Sooreh التغابن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مىگويند؛ فرمانروايى فقط از آن اوست و ستايش تنها براى اوست؛ و او بر هر چيز تواناست.
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كافِرٌ وَ مِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
2او كسى است كه شما را آفريد پس برخى از شما كافريد و برخى از شما مؤمنيد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد بيناست.
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ
3آسمانها و زمين را به حق آفريد؛ و شما را صورتگرى كرد و صورتهاى شما را نيكو گردانيد؛ و فرجام (همه شما) فقط به سوى اوست.
يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ
4آنچه را در آسمانها و زمين است مىداند، و آنچه را پنهان مىداريد و آنچه را آشكار مىسازيد مىداند؛ و خدا به (اسرار) درون سينهها داناست.
أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ
5آيا به شما نرسيده است؟! خبر بزرگ كسانى كه پيش از [اين] كفر ورزيدند و سنگينى (كيفر) كارشان را چشيدند؛ و برايشان عذاب دردناكى است!
ذٰلِكَ بِأَنَّهُ كانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالُوا أَ بَشَرٌ يَهْدُونَنا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوْا وَ اسْتَغْنَي اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
6آن بخاطر اين است كه فرستادگانشان با دليلهاى روشن (معجزهآسا) همواره به سراغشان مىآمدند، و مىگفتند:« آيا بشرهايى ما را راهنمايى مىكنند؟! »پس كفر ورزيدند و روى برتافتند و خدا توانگرى نموده است، و خدا توانگرى ستوده است.
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَليٰ وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ وَ ذٰلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسِيرٌ
7كسانى كه كفر ورزيدند پنداشتند كه برانگيخته نخواهند شد، بگو:« آرى، به پروردگارم سوگند كه قطعا برانگيخته خواهيد شد! سپس حتما از آنچه انجام داديد خبر داده مىشويد؛ و آن (كارها) بر خدا آسان است ».
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
8پس به خدا و فرستادهاش و نورى كه فرو فرستاديم ايمان بياوريد؛ و خدا از آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذٰلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
9روزى كه شما را براى روز جمعآورى (مردم در قيامت) گردآورى مىكند، آن روز زيانكارى است. و هر كس به خدا ايمان آورد و [كار] شايسته انجام دهد، بدىهايش را از او مىزدايد و او را در بوستانهاى (بهشتى) وارد مىكند كه از زير (درختان) ش نهرها روان است در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ اين كاميابى بزرگى است.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ خالِدِينَ فِيها وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ
10و كسانى كه كفر ورزيدند و نشانههاى ما را دروغ انگاشتند، آنان اهل آتشند، در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ و (اين) بدفرجامى است!
ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
11هيچ مصيبتى جز به رخصت خدا (به كسى) نمىرسد! و هر كس به خدا ايمان آورد، دلش را راهنمايى مىكند؛ و خدا به هر چيزى داناست.
وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّما عَليٰ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ
12و خدا را اطاعت كنيد و فرستاده [خدا] را اطاعت كنيد؛ و اگر روى برتابيد پس بر عهده فرستاده ما فقط رساندن [پيام روشنگر و] آشكار است.
اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
13خداست كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان پس بايد تنها بر خدا توكل كنند.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِكُمْ وَ أَوْلادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
14اى كسانى كه ايمان آوردهايد! در حقيقت بعضى از همسران شما و فرزندانتان دشمن شما هستند، پس از آنان بيمناك باشيد؛ و اگر ببخشيد و در گذريد و بيامرزيد، پس براستى خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.
إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
15اموال شما و فرزندانتان فقط [وسيله] آزمايش است؛ و خدا نزدش پاداش بزرگى است.
فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطِيعُوا وَ أَنْفِقُوا خَيْراً لِأَنْفُسِكُمْ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
16پس هر چه در توان داريد [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و بشنويد و اطاعت كنيد و (در راه خدا) مصرف كنيد كه براى خودتان بهتر است؛ و هر كس از (بى گذشتى و) آزمندى خودش نگاه داشته شود، پس تنها آنان رستگارند.
إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضاعِفْهُ لَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ
17اگر به خدا« قرض الحسنهاى »وام دهيد، آن را براى شما مىافزايد و شما را مىآمرزد؛ و خدا بسى سپاسگزار [و] بردبار است.
عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
18(او) داناى نهان و آشكار [و] شكستناپذير فرزانه است.